MOJOK.CO – Sapa sing pengin dadi PNS? Ngacung!!!
Seminggu kepungkur ibuku takon, ”Le, apa kowe ora ndhaftar PNS? Kae lho, ana bukakan lowongan akeh.”
Saka pitakone ibuku aku dadi kepikiran, ngapa akeh wong sing pengin banget dadi PNS. Apa iya dadi PNS kuwi penak. Apa iya dadi PNS kuwi mesthi bisa bagya mulya?
Pancen saiki aneng ngendi wae lagi padha ngomongake babagan bukakan PNS. Saka masalah registrasi sing angel nganti cacahe lowongan sing dibukak, dadi bahan pacelathon sing gayeng. Saliyane iku, ana wong sing ngomongake babagan ngantri SKCK nganti golek surat bebas NAPZA. Kabeh sarwa PNS.
Dadi PNS kuwi dadi impen-impene wong akeh. Akeh wong sing ngomong dadi PNS kuwi kepenak. Dadi PNS bakal kejamin uripe. Saben sasi bakal nampa gaji sing lumayan gedhe. Durung maneh yen wis pensiun, bakal oleh gaji pensiunan sing lumayan kanggo nikmati dina-dina tuwane, iku yen umure nganti tuwa.
Saka rasa penasaranku babagan PNS mau, aku coba takon marang kanca-kancaku alesane padha ndhaftar PNS. Kebetulan kancaku pancen akeh sing ndhaftar PNS taun iki. Rata-rata kabeh pengin dadi PNS amarga gaji sasen sing gedhe lan oleh dhuwit pensiunan. Ananging, akeh uga kancaku sing duwe alesan liya.
Alesane kancaku iku macem-macem. Saka sing klebu nalar nganti alesan sing ora nalar. Saka alesan sing wagu nganti sing gawe guyu. Ing ngisor iki saperangan alesan kanca-kancaku pengin dadi PNS.
1. Dadi PNS supaya Dadi Buronan Maratuwa
Alesan iki dadi alesan sing akeh dikandhakake kancaku. Jarene, maratuwa iku seneng duwe mantu PNS. Lha, geneya?
Kapisan, wong kang duwe mantu PNS iku bakalan bombong utawa bangga. Mantu PNS kuwi drajate dianggep dhuwur. Saka alesan iku, drajate wong mau lan anake uga bakal kaangkat.
Kapindho, wong kang duwe mantu PNS iku ayem amarga anake ora bakalan kurang mangan. La iya, gaji PNS+tunjangan+remunirasi+sertifikasi, iku bakalane cukup, paling ora isa turah tuku beras kanggo urip sesasi.
Saka alesan-alesan mau, kalebu nalar yen akeh wong tuwa golek mantu PNS. Ora kabeh maratuwa kaya ngono kuwi. Nanging, akeh-akehe maratuwa kuwi kaya ngono kuwi. Mula, dadia PNS sik, ben diburu para maratuwa.
2. Dadi PNS supaya Gampang Golek Utangan
Wis ora kena diapusi, yen PNS iku duwe gegayutan karo bank. Ora bisa dimungkiri yen PNS iku dadi sasaran empuk marketing bank.
SK pengangkatan PNS bisa kanggo jaminan sing entheng kanggo nyilih dhuwit neng bank. Angsuran utang bakal dipotong saka gajine si PNS. Ya kaya ngono kuwi. Yen utange entek, njupuk meneh. Pokoke yen butuh dhuwit lumayan akeh, PNS gampang golek potangan ning Bank.
Alesan iki dadi alesan sing lucu. Nanging, nyatane pancen bener lan akeh kedaden. PNS lan utangan bank kuwi wis dadi kanca sing angel dipisahake.
3. Dadi PNS amarga Dipeksa Wong Tuwa
Akeh wong kang ndhaftar PNS amarga dipeksa wong tuwa. Wong tuwane kepengin anake dadi PNS. Temtu wae wong tuwa mau pengin anake bisa urip kepenak.
Biyasane, wong mau wis duwe penggawean sing ora jumbuh karo ijazahe. Penggawean mau biyasane penggawean sing cocog karo atine. Nanging, gandheng didhawuhi wong tuwane ndhaftar, ya kepeksane ndhaftar PNS. Mosok ya arep duraka marang wong tuwa? Bisa-bisa disabda utawa dikutuk dadi enthung mengko, lah kan repot.
Wong sing duwe alesan iki biyasane mung menang cacak kalah cacak. Tegese, ketampa ora ketampa ora masalah. Ketampa ya alhamdulillah, ora ketampa iku wis ginaris Gusti Kang Maha Pemurah.
4. Dadi PNS amarga Pengin Sugih
Salah siji alesan wong pengin dadi PNS yaiku pengin sugih. Jelas, alesan siji iki rada bahaya. Amarga niyat awale kepengin dadi sugih, wong bisa lali marang tugas utamane dadi PNS, yaiku ngabdi.
Ora masalah yen ana wong kepengin sugih, iku malah wajib. Nanging, yen niyat pisanan pengin dadi PNS amarga kepengin sugih, bahayane wong mau bakalan golek bandha saka ngendi-ngendi. Akire, wong mau bakal nglakoni dalan sing ora pener, yaiku korupsi. Kanthi korupsi wong mau pancen bakal cepet sugih, nanging gawe susahe kawula dasih.
Iku ora kabeh bener sih. Aku ya emoh duwe prasangka sing ala. Mungkin wae pas dadi PNS isa irit, wong mau ya bisa sugih, temtu tanpa korupsi.
5. Dadi PNS amarga Melu-Melu Kancane
Disadhari apa ora, akeh wong ndhaftar PNS amarga mung melu-melu kancane. Wong kaya ngene iki ora duwe pendhirian. Niyate mung melu-melu, dadi ora kepikiran bisa ditampa apa ora. Pokoke, wong mau melu dhaftar mung kanggo nggayengake gelaran CPNS.
Nanging aja salah, ora kabeh wong sing melu-melu iki bisa diremehake. Kadhang kala, wong sing mung melu-melu iki malah ketampa. Mungkin, wonge kuwi pinter, nanging malesan. Mungkin uga, wonge kuwi ora pinter, nanging begja.
Yen masalah begjane wong ki wis ora isa dipaido. Begja orane wong kuwi wis diatur Gusti Allah. Wong pinter, bisa kalah karo wong begja. Wong begja kudune bisa waspada, yen dadi PNS.
Wingi ibuku takon maneh marang aku, ”Le, wis isa ndhaftar durung?”
Lah, aku wae durung ndhaftar. Ya wis, aku alesan yen jaringan pendhaftarane isih sibuk. Iku pancen kasunyatan. Pancen angel tenan kanggo registrasi ndhaftar PNS iki. Butuh kasabaran. Kaya-kaya yen kowe nge-chat de’e, nanging mung di-read, wonge chatingan karo wong liya. Hemmm… Hemmm… Hemmm. Sabar… Sabar….
Saka pitakone ibuku mau, aku banjur mikir maneh. Apa ya kudu dadi PNS? Yen dakpikir-pikir meneh, dadi PNS iku ora pati penting. Maksude, dadi PNS iku dudu siji-sijine tujuan urip.
Pola pikir dadi PNS iku pola pikire wong kuna, wong jaman biyen. Saiki jaman wis maju. Saiki jamane mikir kreatif. Saiki jamane kerja kanthi kesenengan lan dadi jago neng bidhang sing disenengi.
Kudune para mudha bisa mikir dadi wirausaha apa enterpreneur. Para mudha kudu duwe semangat gawe usaha. Syukur-syukur usaha iku bisa sukses. Usaha iku mau bisa gawe lapangan penggawean kanggo wong liya. Usaha iku idhep-idhep bisa ngewangi negara kanggo mbrantas jumlah pendhudhuk miskin.
Isih pengin dadi PNS? Apa iya arep njaluk dibayari negara terus?
Dadi PNS iku dibayari negara, Bung. Ya, yen nyambut gawene temenan sih gak apa-apa. Wediku, yen dadi PNS, banjur leda-lede, lha malah ora apik tah. Isa-isa malah dadi omongan wong liya.
Ibuku mau esuk takon maneh, ”Wis isa durung pendhaftarane?”
Sakjane aku mangkel. Saben dina mung ditakoni ibu babagan pendhaftaran PNS. Nanging, minangka anak sing bekti, sanadyan kepeksa aku kudu tetep mesem marang ibuku, ora kaya kembang kacang, mbesengut, ndak dadi bocah duraka.
Banjur ibu dakwangsuli, ”Wong kula niki kan sampun PNS, Bu. Pegawai Neng Swasta.”
Ibuku mesem. Katone guyune ibuku kaya mung guyu pait, nggeguyu jawabanku. Kamangka, satemene neng ati, aku pancen anyel, atiku dadi ”PNS” (P-A-N-A-S-Red) ditakoni ibu terus.
Ibuku mangsuli, ”Si Joko kae ya PNS, Le. Pengangguran Nanging Sarjana.”
Aku guyu cekikikan. Ibuku jebule isa guyon. Anyelku dadi ilang. Mungkin, ibuku ngakon aku ndhaftar PNS amarga pengin uripku bisa bagya mulya. Ibu ngendi sih sing ora kepengin anake bagya mulya.
Pungkasane rerasan iki, aku mung bisa nunut weling, sapa wae yen besok ketampa dadi PNS, lanjarana kanthi ati sing iklas. Nyambut gawe supaya maju negarane. Ngadhohi korupsi lan nyugehake dhiri pribadi. Dadia aparat sing ora duwe sifat keparat.
Upamane gagal dadi PNS ya ora apa-apa. Ora usah gela lan kuciwa. Pepesthene Gusti Allah iku sing paling apik. Kabeh penggawean dilakoni kanthi becik. Insyaallah berkah sanadyan asile mung sethithik.
